ΗΜΕΡΕΣ 1972-1973 Φοιτητικοί αγώνες – Ελληνική και Διεθνής επικαιρότητα
Περιοδικό Συστημική σκέψη και Ψυχοθεραπεία - Κ Ε Ι Μ Ε Ν Α


Αναδημοσιεύσεις από το περιοδικό Συστημική Σκέψη και Ψυχοθεραπεία. Οι αναφορές στο Πολυτεχνείο, όπως αυτές διατυπώνονται σήμερα, δεν είναι μόνο μια αναπαράσταση των γεγονότων, αλλά μια βιωματική διαδικασία, γεμάτη συναισθήματα, αναπολήσεις και σημασιοδοτήσεις.

Οι ιστορικές μνήμες του Πολυτεχνείου συνδέονται με τις προσωπικές εμπειρίες των ανθρώπων, είτε ως άμεσα θύματα της βίας, είτε ως μάρτυρες ενός αγώνα που σηματοδότησε την αντίσταση και την ελπίδα για αλλαγή


«ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ» ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΕΥΧΟΥΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023
Δημήτρης Κόκκαλης
ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΟΣ – ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ

Το τεύχος αυτό του περιοδικού μας μπορεί να θεωρηθεί ότι χωρίζεται σε δύο μέρη. Το δεύτερο μέρος αναφέρεται σε σημαντική ψυχοθεραπευτική δουλειά που γίνεται στο ΚΑΤ, σε ανθρώπους τραυματισμένους, ασθενείς με βαριές σωματικές κακώσεις, και την πολύπλευρη παρέμβαση σε άτομα και οικογένειες, σε σώμα και ψυχή. Το άλλο, πρώτο μέρος αποτελεί ένα αφιέρωμα στα 50 χρόνια από..
ΒΙΩΜΑΤΑ «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ»
Κάτια Χαραλαμπάκη
ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ – ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ

Το τεύχος αυτό του περιοδικού μας έχει ένα αφιέρωμα στα «50 χρόνια του Πολυτεχνείου». Όχι μόνο ένας αναγνώστης πιθανόν να απορήσει, αλλά κι εμείς οι ίδιοι (γράφοντες ή μέλη της συντακτικής επιτροπής) αναρωτηθήκαμε αν ένα τέτοιο θέμα ταιριάζει με την ψυχιατρική-ψυχολογία-ψυχοθεραπεία, που είναι τα αντικείμενα της έκδοσής μας. Εν τέλει, συμπεράναμε: Τα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα απαρτίζονται από κοινωνικοπολιτικά συμβαινόμενα, αλλά ταυτόχρονα από βαθιές ανθρώπινες συνιστώσες, εσωτερικές..
Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ
Γιάννης Αλαβάνος
ΑΓΡΟΝΟΜΟΣ ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

Είτε από συγκυρία, είτε από ικανότητα, είτε από κακή εκτίμηση του σπουδαστικού της ασφάλειας, στη σχολή μας (Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών) στις 20 Νοεμβρίου 1972 εκλέχθηκε δημοκρατικό – αντιχουντικό συμβούλιο. Το ένα από τα δύο σε όλη την Ελλάδα, και τα δύο στο ΕΜΠ (το άλλο στην ενιαία τότε σχολή Χημικών και Μεταλλειολόγων Μεταλλουργών Μηχανικών).
ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΟΡΟΣΗΜΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ
Γρηγόρης Αμανατίδης
ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ, Τ. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Β’ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ, ΩΝΑΣΕΙΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Είναι η δεύτερη φορά στη ζωή μου από….ΤΟΤΕ που δέχομαι να μιλήσω γι’ αυτές τις τρεις μέρες, που είναι φωτεινό ορόσημο στη σύγχρονη ιστορία. Με δυσκολία κατάφερα να ξεπεράσω τις αναστολές μου για λόγους αρχής. Η πρώτη ήταν μετά από προτροπή του συμμαθητή και φίλου Στέλιου Λογοθέτη στον Ιάσονα Χανδρινό, για το βιβλίο του «Όλη νύχτα εδώ», με αφορμή τις ανιστόρητες, προβοκατόρικες, χυδαίες επίσημα εκπεφρασμένες....
Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
Νάντια Βαλαβάνη

Δεν θυμόμουνα ότι είχα πρωτομιλήσει τόσο νωρίς για το Πολυτεχνείο. Μου το θύμισε η φωτοτυπία ενός δημοσιεύματος του «Ριζοσπάστη» στη δεύτερη επέτειο του, κάτι σαν παράλληλες αλλά κοινές δηλώσεις για την ταυτότητα και τη σημασία του από την Ιωάννα Καρυστιάνη κι εμένα, που βρήκα καταχωρημένη με επιμέλεια από τη Γενική Ασφάλεια Αθηνών στον «φάκελο» μου, όταν το 2017 μου παρέδωσαν ένα αντίγραφο μιας σχετικά...
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Ιωάννα Καρυστιάνη
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Jamais plus nous ne boirons si jeunes, ποτέ πια δεν θα ξαναπιούμε σαν τότε που ήμασταν νέοι, αυτό λέει η γαλλική παροιμία και νομίζω πως μεταφορικά ισχύει από τα πιο ελαφρά και ευφορικά, έως τα πιο βαριά, επώδυνα και βαρυσήμαντα. Στον μισό αιώνα που πέρασε από την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, δεν αγκαλιαστήκαμε ξανά με πολλούς από τους τότε συντρόφους, κολλητούς μέρα και νύχτα, παντού, στα αμφιθέατρα, στις διαδηλώσεις συντονισμένοι στα συνθήματα,..
ΠΟΝΑΩ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ
Δημήτρης Παπαχρήστος
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

Καθώς περνούν τα χρόνια πληθαίνουν οι κριτές που μας καταδικάζουν, διαπιστώνει ο Σεφέρης εκφράζοντας τον αναστοχασμό του και την πικρία του και συμπληρώνει: «Είναι πιο μεγάλος ο πόνος όταν νιώθεις ξένος στον ίδιο σου τον τόπο». Μισός αιώνας πέρασε και συμβαίνει το ιστορικό παράδοξο, να φτάσουμε στο σημείο να επικαλούνται το Πολυτεχνείο («ήμουν κι εγώ εκεί») και να το τιμούν πλέον και οι απόντες, ως ιστορικό γεγονός, γιατί έγινε η υπερηφάνεια της χώρας μας και του...
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ
Πέπη Ρηγοπούλου
ΟΜΟΤΙΜΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΕΚΠΑ

Μια εικόνα αναλλοίωτη επαναλαμβάνεται εδώ και 49 χρόνια, κάθε χρόνο την ίδια μέρα σε πολλαπλές οθόνες: Την τηλεοπτική, τη συμβολική, τη φαντασιωσική. Ένα τανκ εισβάλλει και γκρεμίζει την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου, όπως συνέβη στις 3 περίπου τα ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη του 1973. Το φως των προβολέων εξαφανίζει την ύλη των πραγμάτων: Των χεριών που έσφιγγαν τα κάγκελα, των βουβών βλεμμάτων, των σωμάτων, των δύο αυτοκινήτων, των αντικειμένων που έφραζαν τον δρόμο του. Ο...
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ
Θανάσης Σκαμνάκης
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Ο σκηνοθέτης που γύριζε ντοκιμαντέρ για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και ζήτησε τη μαρτυρία μου (ο ίδιος ήταν αρκετά μικρός τότε, αλλά όχι πολύ απομακρυσμένος από τα γεγονότα, κυρίως από τη μεταπολιτευτική έξαρση) μου είπε ότι ήθελε να μιλήσω για προσωπικές εμπειρίες, για το τι έκανα εγώ, σε πρώτο πρόσωπο, καθώς είχε παρατηρήσει πως όλοι όσοι είχαν μιλήσει πριν από μένα ξεκινούσαν με ένα «εμείς», και υπό αυτό το «εμείς» περιέγραφαν τη δική τους περιπέτεια. Προσπάθησα να...
MΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΔΩΣΑ
Μαριάννα Τζιαντζή
ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Χαράματα της 17ης Νοεμβρίου. Μαζί με τη φίλη και συμφοιτήτριά μου, Όλγα, είχαμε περάσει τη νύχτα στη σκάλα μιας πολυκατοικίας, κάπου στην οδό Ζαΐμη, μετά την έξοδο από το Πολυτεχνείο. Ώρα πια να πηγαίνουμε στα σπίτια μας. Το διαμέρισμα όπου έμενα με τον μεγαλύτερο αδελφό μου ήταν λίγο πιο πάνω, σε έναν κάθετο δρόμο στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, την Αυτοκρατόρων Αγγέλων. Ανεβαίνω και αντικρίζω σχεδόν όλο το σόι των Κρητικών, από την πλευρά της μητέρας μου, στοιβαγμένο σε δύο δωμάτια. Μαζί και...
ΤΙ ΕΣΤΙ ΒΑΓΟΤΟΝΙΑ
Νίκη Τρουλλινού
ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ

Πότε ξεκίνησε αυτή η ιστορία με το αίμα, δεν θυμάμαι. Για την ακρίβεια, τη θέα του αίματος και ό,τι αυτή μου προξενούσε. Να ‘ταν το κοτόπουλο που έκοβε η μάνα πάνω στο τραπέζι; Μήπως εκείνο το αρνάκι γάλακτος που ήρθε από το χωριό σφαγμένο ως πασχαλιάτικο πεσκέσι; Μπορεί και η ιστορία του ποδηλάτου; Νοικιάσαμε το ποδήλατο και πήγαμε στον δρόμο στα Βενετσιάνικα Μπεντένια, μπροστά από το έβδομο δημοτικό σχολείο, το σχολείο μας. Το Μαράκι, η κόρη του Μακρονησιώτη με τ’ όνομα, θα με...
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Κάτια Χαραλαμπάκη
ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ –ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ

Οι δικές μου αναμνήσεις από εκείνες τις επικές αλλά και βαθιά συναισθηματικές μέρες, μέσα και γύρω από το Πολυτεχνείο που καταγράφηκαν ιστορικά ως «17 Νοέμβρη 1973», είναι σκόρπιες και κατακερματισμένες… Κάτι ανάμεσα σε όνειρο και πραγματικότητα, σε αφηγήσεις στον ψυχαναλυτή και σε ανακοινώσεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας για τον καιρό της παρούσας βδομάδας… Μου συνέβη, εκείνο τον καιρό, να υποδεχθώ τον αγαπημένο μου...